Santrifüj Pompaların Paketlenmesi, Kurulumu ve Devreye Alınması
Pürüzsüz ve sorunsuz çalışma nasıl sağlanır.
Santrifüj pompalar birçok hizmet ve uygulamada yaygın olarak kullanılmaktadır. Yaygın bir santrifüj pompa konfigürasyonu, yatay tek kademeli pompadır. En yaygın pompa tipi yatay, uçtan emişli, üstten boşaltmalı, santrifüj pompadır. Çok kademeli pompalar, dikey pompalar ve yataklar arası (BB) pompalar gibi diğer pompa türleri de özel gereksinimlere dayalı olarak farklı uygulamalarda ve hizmetlerde kullanılmıştır. Bu makale, sorunsuz ve sorunsuz çalışma için santrifüj pompaların ambalajlanması, kurulumu ve devreye alınmasını ele almaktadır.
Pompa Ambalajı
Bir pompa için taban plakası seçimi, pompa paketlemesindeki ilk adımlardan biridir. Bu, güvenilirlik ve pompanın düzgün çalışması için önemli bir adımdır. Taban plakası için farklı konfigürasyonlar, tipler ve malzemeler mevcuttur. En iyi öneri, uygun çelik profillerden ve bölümlerden üretilmiş ağır hizmet tipi, güçlü bir taban plakasıdır. Bir pompanın taban plakası için burulma sertliği, sağlamlık ve düzlük önemlidir. Üretilmiş bir çelik taban plakası yeterince ağır, uygun şekilde kaynaklanmış, gerilimi alınmış ve işlenmiş olmalıdır.
Tüm pompalar, ambalajında bazı küçük tesisat boruları gerektirir. Örneğin, yağlama sistemleri, conta sistemleri, drenajlar veya havalandırmalar için bazı borular ve bağlantılar gereklidir. Boru (paslanmaz çelik bile), esnek hortumlar veya benzerleri kullanılmıştır, ancak bunlar farklı pompa paketlerinde arıza ve güvenilirlik sorunları ortaya çıkarmıştır. Küçük, sert borular her zaman en iyi seçenek olmuştur. Düzgün seçilmiş malzeme ve ayrıntılara sahip küçük borular (doğru boru/bağlantı şeması) yukarıda belirtilen borulardan, hortumlardan vb. daha iyidir. Küçük borular uygun şekilde desteklenmeli ve herhangi bir titreşimi, yüksek gerilimi önlemek için yeterince desteklenmeli ve köşebent takılmalıdır. noktalar veya başarısızlıklar. Küçük borular söz konusu olduğunda korozyon ve kaza potansiyeli de endişe vericidir; bu nedenle muhafazakar (sert) desteklere sahip ağır duvarlar önerilir.
Tüm santrifüj pompaların tahliye tarafında, pompa çıkışına yakın bir basınç göstergesi bulunmalıdır. Doğru tahliye basıncı önemli bir bilgi parçası olduğundan, bu sorun giderme ve izleme için yararlıdır. Emmedeki basınç göstergeleri tartışma için başka bir konudur. Bir yandan, emişteki bir basınç göstergesi izleme için yararlıdır, ancak diğer yandan, emiş borularının olabildiğince basit olması gerektiğinden, emiş hattında oluşan bozulmalar iyi sonuçlar değildir. Sonuç olarak, birçok pompanın emme tarafında bir basınç göstergesi yoktur.
Kurulum
Doğru kurulum genellikle doğru uygulanmış bir temel, uygun ankraj cıvataları, minimum boru tesisatı yükleri, uygun tesviye, uygun hizalama ve mükemmel derz dolgu anlamına gelir. Pompaların montajı büyük özen gerektirir. Tesviye, uygun konumlandırma ve hizalama önemlidir. Genel bir kural olarak, bir pompa dizisinin taban plakası, 0,0002 metre/m (m/m)/0,2 mm/m (milimetre/m) dahilinde hizalanmalıdır (yan yana, uçtan uca, vb.) metre)—örneğin, 2 m'lik bir pompa taban plakası için 0,4 mm'den az. Pompanın boru tesisatı ile ilgili olarak, borunun pompa emiş flanşından emme kaynağına değil, bunun tersi yapılması tavsiye edilir.
Kaba bir gösterge olarak, temel kütlesi, santrifüj pompa paketinin kütlesinin üç ila dört katı olmalıdır. Santrifüj pompalar dahil makinelerde her zaman epoksi harç kullanılmalıdır. Ankraj cıvataları yeterince güçlü ve uzun olmalıdır. Daha spesifik olarak, uzunluk/çap oranı 11 ila 16 olmalıdır. Ankraj cıvataları, derz girişini önlemek ve temel ile temel arasındaki termal büyüme farkı nedeniyle nispi termal büyümeye uyum sağlamak için manşonlar veya benzer bir aletle sağlanmalıdır. taban plakası. Düşük borulama kuvvetleri (düşük meme yükleri) ile ilgili olarak, bunlar o kadar düşük olmalıdır ki, pompanın meme flanşlarına boru flanşları yapılırken, flanş cıvatalarını sıkarken veya gevşetirken hiçbir komparatör 0,04 mm'den fazla hareket etmemelidir.
Devreye Alma ve Çalıştırma
Pompa sorunlarının erken tespiti, tanımlanması ve düzeltilmesi, sürekli, güvenli ve verimli çalışmayı sağlamak için önemlidir. Devreye almadan hemen sonra üretilen basma yüksekliği ve debi kontrol edilmeli ve değerlendirilmelidir. Pompa ayrıca aşırı titreşim, gürültü, yatak çalışması, çalışma sıcaklığı ve diğer çalışma ayrıntıları açısından kontrol edilmelidir. Bu adımlar da öncelikle kontrol edilmelidir; ancak, pompa hidrolik çalışması normal görünüyorsa, sorunun kaynağı hizalama, yatak veya keçede olabilir.
Gaz (hava) bir santrifüj pompaya girdiğinde, bazen pompanın içinde (örneğin salyangozda) sıkışıp kalır ve bu da kapasiteyi düşürür ve titreşim ve gürültü oluşturur. Bir pompa aşırı gürültülüyse ve mekanik bir sorun yoksa, soruna pompadaki gazın (hava) neden olması muhtemeldir. Daha az yaygın bir neden kavitasyon olabilir. Kavitasyon, genellikle diğer arızaların ürettiği gürültüden farklı olarak, belirgin bir gürültü üretir. Sorunun kavitasyon olup olmadığını belirlemenin başka bir yolu, net pozitif emme yüksekliği (NPSH) marjını kontrol etmek ve emme ve tahliye basıncındaki dalgalanmaları izlemektir.
Rotordinamiği ve Titreşim
Rotordinamiği, özellikle yüksek hızlı, büyük veya yüksek güçlü pompalar olmak üzere herhangi bir santrifüj pompa için önemli bir rol oynar. Kritik hızlar, çalışma hızı aralığını aşmamalıdır. Çoğu pompa, ilk kritik hızı maksimum çalışma hızının %120'sinin üzerinde olan sert şaftlı makinelerdir. Değişken hızlı sürücü (VSD) pompaları için ilk kritik hız, maksimum çalışma hızının %130'unun üzerinde olmalıdır. Bazı büyük pompalar esnek şaft konseptleri kullanabilir. Bunlar için ilk kritik hız, tipik olarak %15 ila %25 marjında olan minimum çalışma hızının altındadır. İkinci kritik hız genellikle maksimum çalışma hızının %130'unun üzerindedir.
Pompanın çalışmasını ve hidroliğini değerlendirmek için iyi bir önlem titreşimdir. Tüm pompaların titreşmesi normaldir. En iyi hidrolik, mekanik ve dinamik çalışma koşullarındaki pompalarda bile küçük kusurlar ve kusurlar nedeniyle bir miktar titreşim olacaktır. Bu nedenle, her pompanın normal veya doğal olarak kabul edilebilecek bir titreşim seviyesi olacaktır. Çalışma veya durum izleme terimlerinde bu, "temel" olarak bilinir. Bununla birlikte, pompa titreşimi arttığında veya aşırı olduğunda, bunun nedeni genellikle bazı çalışma sorunları veya mekanik sorunlardır. Titreşim genellikle sebepsiz yere artmaz veya aşırı olmaz. Hidrolik sorunlar, balanssızlık, yanlış hizalama, aşınmış yataklar, gevşeklik vb. yüksek titreşime neden olabilir. Temelden daha yüksek titreşimin bu temel nedenlerinden bazıları, bir sonraki büyük revizyona veya onarıma kadar tolere edilebilir.
Yüksek titreşimin kendisi, contalar veya yataklar gibi pompa bileşenlerine zarar verebilir. Kaba bir gösterge olarak, filtrelenmemiş titreşim hızı, mile radyal olarak ölçüldüğünde (örneğin, yatak başlığına monte edilmiş bir titreşim sensörü ile), tepeden tepeye genellikle üç ila dört mm/saniyeyi geçmemelidir.
https://www.pumpsandsystems.com/